The Henry Gray & Bob Corritore Sessions review: Freddie |
 |
Henry Gray zag in op 19 januari 1925 het levenslicht aan de buitenrand van New Orleans en wanneer zijn ouders enkele jaren later verhuisden naar Alsen op een boogscheut van Baton Rouge begon zijn talent als pianist op de voorgrond te treden. Hij werd ontdekt door een zekere Mrs. White die hem ook piano lessen begon te geven en wanneer hij in de plaatselijke kerk begon te spelen was dit ook het sein voor zijn ouders om een piano in huis te halen. Op zijn zestiende begon hij dan ook in plaatselijke bands te spelen en dit was de start van een opmerkelijke carrière van meer dan zestig jaar. Na het beëindigen van zijn militaire dienst verhuisde hij na WOII richting Chicago en in 1956 werd hij aangesproken door Howlin’ Wolf om deel uit te maken van diens band. Wat volgde was een indrukwekkende lijst van blues artiesten waarbij hij speelde. In 1968 verliet hij Howlin’ Wolf en keerde terug richting Alsen en vond er werk in een school tot aan zijn pensioen maar bleef al die jaren wel trouw aan de blues door deelname aan verschillende festivals als het Chicago Blues Fest, The Montreal Jazz Fest, het Baton Rouge Blues Festival en vele anderen. In 1998 ontving hij nog een Grammy nominatie voor zijn Tribute aan Howlin’ Wolf. Bob Corritore werd in een ander tijdperk geboren dan Henry Gray en werd als ‘Chicago native’ op 12 jarige leeftijd helemaal bevangen door de blues van Muddy Waters. Hij begon zich te verdiepen in de bluesharp en liet zich nadien inspireren door mensen als Carey Bell, Big Walter Horton en Junior Wells. Later in de negentiger jaren opende hij zijn eigen club in Phoenix en noemde ze ‘The Rhythm Room’. Het oprichten van zijn eigen huisorkest The Rhyhtm Room All Stars was enkel het logische gevolg en met diezelfde band wist Bob Corritore verschillende van zijn collega’s te begeleiden en werd zo in 1997 opgenomen in de Arizona Blues Hall of Fame. In 1996 leerde hij ook Henry Gray beter kennen en sindsdien vond er een regelmatige samenwerking plaats tussen deze 2 virtuozen. Dit eerste deel van deze Henry Gray-Bob Corritore Sessions is een verzameling als gevolg van een samenwerking van 19 jaar en is een selectie van 14 prachtige blues songs met de samenwerking van een keur aan artiesten zoals Robert Lockwood Jr., Nappy Brown, Dave Riley, Kid Ramos, Kirk Fletcher, Chris James, Doug James, Brian Fahey en nog zo vele anderen. Een collectie die verrassende blues nummers laat horen met als opener ‘Let’s Get High’ maar ook klassiekers als Robert Johnson ‘Ramblin’ On My Mind bevat. Blues zonder franjes als in ‘I’m In Love Again’ of Lowell Fulson zijn ‘Trouble Blues’ maar ook opzwepende boogie woogie met het ‘Boogiewoogie Ball’. Dus zonder meer een prachtverzameling om in huis te halen en zo je verzameling blues albums met een pareltje aan te dikken.
|
|
Tracks: Let’s Get High
|
|
more info: year: 2015 artist: Eric Bibb - JJ Milteau label: Delta Groove Music
|
|